ლექსიკონებიTop 10 Feedback Loginძველი ქართული ენის ლექსიკონი (მასალები)
( -
D I [
ა ბ გ დ ე ვ ზ თ ი კ ლ მ ნ ო პ ჟ რ ს ტ უ ფ ქ ღ ყ შ ჩ ც ძ წ ჭ ხ ჯ ჰ ჱ ჳ ჴ ჵ
მა მბ მგ მდ მე მვ მზ მთ მი მკ მლ მმ მნ მო მპ მჟ მრ მს მტ მუ მფ მქ მღ მყ მშ მჩ მც მძ მწ მჭ მხ მჯ მჴ
მი მი- მია მიბ მიგ მიდ მიე მივ მიზ მით მიკ მილ მიმ მინ მიპ მირ მის მიტ მიუ მიფ მიქ მიღ მიყ მიშ მიჩ მიც მიძ მიწ მიჭ მიხ მიჯ მიჰ მიჴ
Suggest a term Report a bug Add to search Print version

მისალტოლავ-ი, მისალტოლველ-ი

«შესავედრებელი», თავშესაფარი:
 
„მისცენით ქალაქნი მ ი ს ა ლ ტ ო ლ ა ვ ნ ი (შ ე ს ა ვ ე დ რ ე ბ ე ლ თ ა ნ ი M)“ G, ისუ ნ. 20,2; „მ ი ს ა ლ ტ ო ლ ვ ე ლ ა დ
(შ ე ს ა ვ ე დ რ ე ბ ე ლ ა დ pb.) იყვნენ თქუენდა, შესალტოლავად მუნ კაცის-მკლველისა“ G, რიცხ. 35,11.
See also: მილტოლ(ვ)ა
Source: აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.
to main page Top 10 • Feedback • Login top of page
© 2008 David A. Mchedlishvili XHTML | CSS Powered by Glossword 1.8.9