კუდიანი, გამომცნობელი, მკითხავი; «მსახრვალი»; «მეწამლე»:
- "მ ი ს ა ნ ნ ი ხილვასა ტყუვილისასა და საჩუენებელსა ნაცილსა იტყოდეს“ O, ზაქ. 10,2; „საკიცხელ იყვნენ მ ი ს ა ნ ნ ი“ O, მიქ. 3,7;
- „საიდუმლოსა მას, რომელსა იკითხავ, მეფჱ, არა არს ბრძენთა და მოგუთა და მ ი ს ა ნ თ ა ჲ და გაზარინელთაჲ თხრობად“ O,—
- „საიდუმლოჲ, რომელსა მეფე იკითხავს, არა არს ბრძენთა, მოგუთა, მ ს ა ხ რ ვ ა ლ თ ა, ღაზარინელთაჲ მითხრობად“ pb, დან. 2,27;
- „მ ი ს ა ნ ი მოკლა“ G, ისუ ნ. 13,22; „იყო... ერთი მ ი ს ა ნ ი (დედაკაცი) შეულოცვიდა იგი და დაუწერდა, დაწერილსა მკერდსა
- მოჰკიდებდა“ x 360v; „მ ი ს ა ნ თ ა ცოცხალთა ყოფად ნუ დაუტევებთ“ pb.,—„მ ე წ ა მ ლ ე თ ა ნუ ეზურგებით“ O, გამოსლ. 22,18.
Source: აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.
to main page 
top of page