 |
 | |
მი მი- მია მიბ მიგ მიდ მიე მივ მიზ მით მიკ მილ მიმ მინ მიპ მირ მის მიტ მიუ მიფ მიქ მიღ მიყ მიშ მიჩ მიც მიძ მიწ მიჭ მიხ მიჯ მიჰ მიჴ
მისაყოფელ-ი
«განსაჴოცი»:
- „დაბურონ… ბაზმაკნი მისნი და მარწუხნი მისნი და მ ი ს ა ყ ო ფ ე ლ ნ ი მისნი“ G,– „შებურონ სასანთლე იგი... მოსაჟღუნი მისი
- და გ ა ნ ს ა ჴ ო ც ი მისი“ pb., რიცხ. 4,9.
See also: მიყოფა
Source: აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.
 to main page | Top 10 • Feedback • Login |  top of page |
| © 2008 David A. Mchedlishvili | XHTML | CSS | Powered by Glossword 1.8.9 |