«დატევება», მიშვება, ნების დართვა, პატივება, შენდობა:
- „მ ი უ ტ ე ვ ე ს მათ“ C,-–„დ ა უ ტ ე ვ ე ს მათ“ DE; მრ.11,6; „რომელთა მ ი ე ტ ე ვ ნ ე ს უშჯულოებანი“ ჰრომ. 4,7;
- „ნუ შეუნდობთ მათ, ნუცა მ ი უ ტ ე ო ბ თ“ O, II ეზრა 4,22; „ორთავე (თანამდებთა) მ ი უ ტ ე ვ ა“ ლ. 7,42;
- „არღარა მ ი გ ი ტ ე ვ ნ ე ცოდვანი თქუენნი“ I, ეს, 1,14; „მოწყალებამან მ ი უ ტ ე ვ ნ ი ს ცოდვანი“ O, ზირ“ 3,33;
- „მ ი უ ტ ე ვ ე ს მათ“ C — „დ ა უ ტ ე ვ ე ს მათ“— DE, მრ, 11,6.
Source: აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.
to main page 
top of page