მიქცევა

1. «გარდაქცევა», «გარე-მიქევა, «დამოქცევა», «უკუნ-ცემა», «მიდრეკა», «განწურთა», მიბრუნება, მიხრა, მიმხრობა, «მოქცევა»:
    

   „არა მ ი ა ქ ც ი ო თ მარჯუნ ანუ მარცხნ“ G,–„არა გ ა რ დ ა ა ქ ც ი ო თ მისგან მარჯულ ანუ მარცხლ“ M, ისუ ნ.23,6;

   „მიქცევით მ ი ვ ი ქ ც ი ო (გარე მიქცევით გ ა რ ე-მ ი ვ ა ქ ც ი ო M) პირი ჩემი მათგან“ G, II შჯ. 31,18;

   „მ ი ა ქ ც ი ა ვეცხლი“. DE,—„უ კ უ ნ-ს ც ა... იგი“ C, მთ. 27,3; „მ ი ა ქ ც ი ა სამსონ ხილვად... ლომის-ლეკჳ ესე“

   M,––„მ ი ს დ რ კ ა ხილვად მძორსა ლომისასა“ G, მსჯ. 14,8; „არა მ ი ა ქ ც ი ო ნ ჰეროდესა“ მთ. 2,12; „მ ი ა ქ ც ი ე

   მახჳლი ეგე“ მთ. 26,52; „ყოველივე მ ი ი ქ ც ე ვ ი ს მიწადვე“ O, ეკლ. 3,20; „მ ი ი ქ ც ა სივლტოლად“ I, იერემ. 49,24;

   „ბრძანებასა მას რისხვისასა მ ი ა ქ ც ე ვ დ ა“ ოქრ.-მარხ. და იონ. 102,19; „რომელმან მ ი ა ქც ი ი ს, არღარა ნუ მოაქციისა?“

   I, იერემ. 8,4; „მ ი ა ქ ც ი ა კაჰრაულმან გზისაგან“ G, რიცხ. 22,23; „ბერძენთა მ ი ე ქ ც ა და იგინი განამრავლნა“ ი.-ე.

   50,2; „მ ი ი ქ ც ა ყოველი ისრაელი მსახურებად მუნ“ M, —„გ ა ნ წ უ რ თ ა ყოველი ერი ისრაჱლისაჲ უკუანა- მისსა“ G, მსჯ.

   8,27; „დ ა მ ო ვ ი ქ ც ე თ და აღვაშენოთ იგი მოოჴრებული“ O, „მ ი ვ ი ქ ც ე თ და აღვაშენნეთ ნაოჴარნი მოოჴრებულნი

   მისნი“ G, მალ. 1,4; „მ ი ე ქ ც ა ერსა მას“ C, ― „მ ო ი ქ ც ა ერისა მის“ DE, მრ. 5,30.

   See also: გარე–მიქცევა
2. მიბრუნება, დაბრუნება:
    

   "ჟამი მ ი ქ ც ე ვ ი ს ა მის ჩემისაჲ მოიწია“ II ტიმ. 4,6.

   Source: აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“; თბილისი, 1973.