მიღება

1. «დაპყრობა», «შეწყნარება», «მოღება», «თანა-წარცოდვა», «მირთუმა», «მოქონება», «შემოსა», წაღება, მიტანა; აცილება, ართმევა; «განჩემება»:
    

   „რაჲსათჳს მ ი მ ი ღ ო მე ისრაჱლმან ქუეყანა ჩემი“ M,— „რამეთუ დ ა ი პ ყ რ ა ისრაელმან ქუეყანაჲ ჩემი“ G, მსჯ. 11,13; „სიხარულით

   მ ი ი ღ ი ა ნ (შ ე ი წ ყ ნ ა რ ი ა ნ C)“ DE, მრ. 4,16; „ცოდვაჲ მ ი ი ღ ო ს (მ ო ი ღ ო ს pb.)“ G, ლევიტ. 24,15; „მ ი ი ღ ო

   იგი მღდელისა“ G,—„მ ი ა რ თ უ ა ს იგი მღდელსა მას“ O, ლევიტ. 5,12; „მ ი ღ ე ბ ა დ კუალსა იესუსა“ C,—„მ ი ა ქ უ ნ დ ა

   შემდგომად იესუჲსა“ DE, ლ; 23.26; „მ ი ი ღ ე დ (შ ე ი მ ო ს ე დ Շ) მეყსეულად სირცხჳლი“ ფს. 39,16; „ღმერთმან ჩემმან სამართალი

   ჩემი მ ი ი ღ ო და განმეშორა“ O, — „ღმერთმან ჩემმან თ ა ნ ა–წ ა რ მ ც ო დ ა სამართალი ჩემი ჩემგან“ I, ეს. 40,28;

   „მ ი გ ი ღ ე ბ ი ე ს ნუგეშინის-ცემაჲ “ ლ. 6,24; „არცა მ ი ი ღ ო სწავლაჲ“ O, სოფ. 3,2; „მ ი ი ღ ე წიგნი ესე ჩემგან“ ფლკტ. 154,20;

   „მ ი გ ე ღ ო ს თქუენგან სასუფეველი ღმრთისაჲ“ მთ. 21,43; „ამას ღამესა მ ი გ ი ღ ო ნ სული შენი შენგან“ ლ. 12,20; „აჰა ესერა

   მ ი გ ი ღ ე ბ თქუენგან მჴარსა“ G,—„აჰა ესერა მე გ ა ნ გ ი ჩ ე მ ო თქუენ მჴედარი“ O, მალ,2,3.

2. წაღება, წართმევა; «წარტაცება»:
    

   „ადრე მ ი ღ ე ბ ი ს ა თ ჳ ს შვილისა ხატი შეექმნა“ O, —„მოსწრაფედ წ ა რ ტ ა ც ე ბ უ ლ ი ს ა შვილისა ხატი შექმნა“ pb., სიბრძ. სოლ.

   14,15; „მ ი ღ ე ბ ა ჲ სულისა ჩემისაჲ იზრახეს“ ფს. 30,14; „ვაებაჲ მათი მედგრობით მ ი ღ ე ბ ი ს ა თ ჳ ს ქრთამისა“ იუდ. (თავნი) 2;

   „გლოცავ თქუენ მ ი ღ ე ბ ა დ საზრდელისა“ საქ. მოც. 97,34.

   Source: აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.