( -
D I [

ა( აბ აგ ად აე ავ აზ ათ აკ ალ ამ ან აო აპ არ ას ატ აუ აფ აქ აღ აყ აშ აჩ აც აძ აწ აჭ ახ აჯ აჰ აჴ
აგა აგე აგვ აგზ აგი აგრ აგუ აგჳ

აგარაკ-ი, აგარა

„ქუეყანაჲ საქმარი“, „დაბა“, სოფელი, ყანა, „ველი“:
 
„რაჲთა მივიდენ გარემოსა აგარაკებსა“ C, - „რაჲთა წარვ՜დენ გარემო დაბნებსა“ DE, მრ. 6,36; „ექუს წელ დასთესო აგარაკი შენი“ O,
ლევიტ. 25,3; „ქუეყანაჲ საქმარი ...მოიყიდა... და დაჰნერგა ფუძჱ“ O, - „აგარაკი მოიყიდა და დაჰნერგა ვენაჴი“ pb., იგ. სოლ. 31,16;
„რომელი მოვიდოდა აგარაკით“ C, - „მომავალი ველით“ DE, ლ. 23,26; „აგარათა მონასტრისათა ვითა სისიკონი არს და კარავნი...“
ი.-ე. 44,29; „არიან აგარანი ჩემნი ფრიად და სიმრავლჱ მონათაჲ“ Sin-11,193r.
Source: აბულაძე ილია. „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები). გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.
to main page Top 10FeedbackLogin top of page
© 2008 David A. Mchedlishvili XHTML | CSS Powered by Glossword 1.8.9