 |
 | |
მი მი- მია მიბ მიგ მიდ მიე მივ მიზ მით მიკ მილ მიმ მინ მიპ მირ მის მიტ მიუ მიფ მიქ მიღ მიყ მიშ მიჩ მიც მიძ მიწ მიჭ მიხ მიჯ მიჰ მიჴ
მიწიფება
მიუწიფებელი.
მიწევნა, გათანასწორება:
- „ვერ მ ი ვ ე წ ი ფ ნ ე თ შესუენებულთა მათ“ I თეს. 4,14; „ცისკარსა ლოცვანი ჩემნი მ ი გ ე წ ი ფ ნ ე ს შენ“ ფს. 87,14; „მ ი ს წ ი ფ ე იგი კურთხევასა სიტკბოებისა შენისა“
- Շ, ფს. 20,4; „რაჲთა მ ი ვ ე წ ი ფ ო მე მამათა ჩემთა“ შუშ. III, 15.
See also: წიფება
Source: აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი” (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“; თბილისი, 1973.
 to main page | Top 10 • Feedback • Login |  top of page |
| © 2008 David A. Mchedlishvili | XHTML | CSS | Powered by Glossword 1.8.9 |