აწონა, მითვლა:
- „მ ი უ წ ო ნ ე ს მას ოცდაათი ვეცხლი“ მთ. 26,15; „მ ი უ წ ო ნ ე მას ვეცხლი შჳდი სიკლაჲ“ I, იერემ. 32,9; „არა მ ი უ წ ო ნ დ ე ს ვეცხლსა მას, რომელსა მისცემდეს მოქმედთა მათ“ O, IV მფ. 22,7.
Source: აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი” (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“; თბილისი, 1973.