ამბარ-ი

1. სულნელია ერთგვარი:
    

   „წარმოიღეს ხარკი... მუშკი–ლიტრა ათასი, ა მ ბ ა რ ი ეგზომვე“ ქ. ცხ. 172,9.

2. საჭმელი, საჭამადი:
    

   „ა მ ბ ა რ ს ა განუყოფდეს კელმწიფეთა“ იპ. რომ.-კურთხ. ისაკ და იაკ. 114,2.

   Source: აბულაძე ილია. „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები). გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.