 |
 | |
მი მი- მია მიბ მიგ მიდ მიე მივ მიზ მით მიკ მილ მიმ მინ მიპ მირ მის მიტ მიუ მიფ მიქ მიღ მიყ მიშ მიჩ მიც მიძ მიწ მიჭ მიხ მიჯ მიჰ მიჴ
მიხება
«მიახლება», შეხება:
- „რღუნაჲ წყალთა… მას არა მ ი ე ხ ო ს (მ ი ე ა ხ ლ ო ს G)“ ფს. 31,6; „სადა-იგი მპარავი არა მ ი ე ხ ე ბ ი ს, არცა მღილმან
- განრყუნის“ ლ.12,33 „არაჲ ეგების კაცისა ჰურიაჲსა მ ი ხ ე ბ ა დ წარმართთა, გინა თუ შეხებად უცხოთესლთა მათ“ Շ,—„არა
- ჯერ-არს კაცისა ჰურიისა მ ი ა ხ ლ ე ბ ა დ წარმართთა, ანუ შეხებად უცხოთესლთა“ q, საქ. მოც. 10,28.
See also: ხება
Source: აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“; თბილისი, 1973.
 to main page | Top 10 • Feedback • Login |  top of page |
| © 2008 David A. Mchedlishvili | XHTML | CSS | Powered by Glossword 1.8.9 |