
	ლექსიკონები Top 10 Feedback Login ძველი ქართული ენის ლექსიკონი (მასალები)

მიხუმა

«მოყვანება», «მოხუმა», წაღება:

„მ ი ი ხ უ ნ ე ს დაწუვად ცეცხლითა“ ანდ.-ანატ. 226,20; „მ ი ვ ი ხ უ ე ნ ძმანი თქუენნი“ G,—„მ ო ვ ი ყ ვ ა ნ ნ ე ძმანი თქუენნი“
pb., რიცხ, 18,6; „კეთილნი ჩუენნი... მ ი ვ ი ხ უ ე ნ ი თ“ მ. სწ. 95,8; „მ ი ვ ი ხ უ ა მ შენგან გულის-სათქუმელთა თუალთა
შენთასა“ G, –„მ ო ვ ი ხ უ ნ ე შენგან გულის-სათქუმელნი თუალთა შენთანი“ Ο, ეზეკ. 24,16.

Source: აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“; თბილისი, 1973.