
	ლექსიკონები Top 10 Feedback Login ძველი ქართული ენის ლექსიკონი (მასალები)

მკელობელ-ი, მკელობარ-ი

(მკელობრისა) კოჭლი:

„მ კ ე ლ ო ბ ე ლ ნ ი ვლენან“ მთ. 11,5; „იყო მ კ ე ლ ო ბ ე ლ ი დედის-მუცლითგან თჳსით“ საქ. მოც. 3,2;
„იყო მ კ ე ლ ო ბ ე ლ ი ორითავე ფერჴითა“ O, II მფ. 9,13; „ჰყვანდა მათ თანა მ კ ე ლ ო ბ ლ ე ბ ი“, DE,
მთ. 15,30; „მკელობელი•ვიქმნენით“ მრთ. A, კ. იერ.–სინან. 85.

Source: აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“; თბილისი, 1973.