გამომკითხველი; შემკითხველი; წამკითხველი:
- „შჯულისაცა მ კ ით ხ ვ ე ლ იქმნეს ქრისტეანეთაჲსა“ ბალ. 10.33; „მოიხუნენ სიცრუვენი მათნი მსგავსად სიცრუვისა
- მის მ კ ი თ ხ ვ ე ლ ი ს ა“ I, ეზეკ. 14,10; „რომელ-იგი შემდგომად სიტყუანი მოვლენან, სავნებელ იქმნის
- მ კ ით ხ ვ ე ლ თ ა და მსმენელთა“ იპ. რომ.-კურთხ. ისაკ. და იაკ. 56,9; „რომელნი მ კ ი თ ხ ვ ე ლ ნ ი
- იყვნიან ანუ მწერალნი“ ი.-ე.40,16.
Source: აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“; თბილისი, 1973.