ლექსიკონებიTop 10 Feedback Loginძველი ქართული ენის ლექსიკონი (მასალები)
( -
D I [
ა ბ გ დ ე ვ ზ თ ი კ ლ მ ნ ო პ ჟ რ ს ტ უ ფ ქ ღ ყ შ ჩ ც ძ წ ჭ ხ ჯ ჰ ჱ ჳ ჴ ჵ
მა მბ მგ მდ მე მვ მზ მთ მი მკ მლ მმ მნ მო მპ მჟ მრ მს მტ მუ მფ მქ მღ მყ მშ მჩ მც მძ მწ მჭ მხ მჯ მჴ
მლა მლე მლი მლო მლტ მლხ
Suggest a term Report a bug Add to search Print version

მლხინებელ-ი

შემნდობელი, მპატიებელი, გამწმედელი ცოდვათაგან:
 
„მ ლ ხ ი ნ ე ბ ე ლ ვექმნე უშჯულოებათა მათთა“ იერემ. 31.34; „ვხადოდით სახელსა მისსა წმიდასა სასოდ და შემწედ,
მ ლ ხ ი ნ ე ბ ე ლ ა დ და მაცხოვრად ჩუენდა“ მ. სწ. 161,I4; „მოავლინა ძჱ თჳსი მ ლ ხ ი ნ ე ბ ე ლ ა დ ცოდვათა
ჩუენთა“ I ი. 4,10.
See also: ლხინება
Source: აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“; თბილისი, 1973.
to main page Top 10 • Feedback • Login top of page
© 2008 David A. Mchedlishvili XHTML | CSS Powered by Glossword 1.8.9