ათასის თავი, კარის გამრიგე, მეურნე; მეთაური, თავი; მსახური:
- „ამსახურებდით ვითარცა კეთილნი მ ნ ე ნ ი“ I პეტრე 4,10; „კაცი ვინმე იყო მდიდარი, რომელსა ესუა მ ნ ჱ“
- ლ. 16,1; „მ ნ ე... რომელი დაადგინოს უფალმან მონათა თჳსთა ზედა მიცემად ჟამსა იფქლის-საწყაული“ ლ.12,42;
- „ეზოჲს-მოძღუართა და მ ნ ე თ ა ქუეშე არნ ვიდრე ადგილად მოდგომადმდე მამისა თჳსისა“ გალატ. 4,2;
- „გიკითხავს თქუენ ერასტოს, მ ნ ე ქალაქისაჲ “ ჰრომ. 16,23;„შეიპყრეს დედაკაცი იგი მნეთა მათ ეკლესიისათა“
- მ.ცხ.163r.
Source: აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“; თბილისი, 1973.
to main page 
top of page