 |
 | |
ამბოხ-ი, ანბოხ-ი
«შფოთი», არეულობა, ჩოჩქოლი; მასა, ხალხი:
- „უფროჲსი ა მ ბ ო ხ ი იქმნებოდა“ C, –„უფროჲსღა შ ფ ო თ ი იქმნების“ DE, მთ. 27,24; „ა მ ბ ო ხი იქმნა სოფელსა მას იონთასა“ რიფს. 166,6; „ა მ ბ ო ხ ი ჴჳვლისაჲ შეიქმნა“ თეკლა 113,16; „იესუ მიჰრიდა ამბოხისა მისგან მოადგილსა მას“ C, ი. 5,13; „ვითარცა იხილა პიტიახშმან ამბოხი იგი და ტირილი მამათაჲ და დედათაჲ?“ შუშ. IX 17.
Source: აბულაძე ილია. „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები). გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.
 to main page | Top 10 • Feedback • Login |  top of page |
| © 2008 David A. Mchedlishvili | XHTML | CSS | Powered by Glossword 1.8.9 |