«მართლიად», ნამდვილად:
- „ამ ე ნ, ა მ ე ნ გეტყჳ თქუენ“ DE, - „მ ა რ თ ლ ი დ მართალსა გეტყუ თქუენ“ C, ი. 1,51; „დიდებაჲ უკუნისამდე, ა მ ჱ ნ“ მთ. 6,13.
Source: აბულაძე ილია. „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები). გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.