( -
D I [

ა( აბ აგ ად აე ავ აზ ათ აკ ალ ამ ან აო აპ არ ას ატ აუ აფ აქ აღ აყ აშ აჩ აც აძ აწ აჭ ახ აჯ აჰ აჴ
ამა ამბ ამე ამი ამო ამპ ამრ ამს ამტ ამუ ამქ

ამენ, ამჱნ

«მართლიად», ნამდვილად:
 
„ამ ე ნ, ა მ ე ნ გეტყჳ თქუენ“ DE, - „მ ა რ თ ლ ი დ მართალსა გეტყუ თქუენ“ C, ი. 1,51; „დიდებაჲ უკუნისამდე, ა მ ჱ ნ“ მთ. 6,13.
Source: აბულაძე ილია. „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები). გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.
to main page Top 10FeedbackLogin top of page
© 2008 David A. Mchedlishvili XHTML | CSS Powered by Glossword 1.8.9