- „მოძღურებასა მ რ ა ვ ა ლ ს ა ხ ე ს ა და უცხოსა ნუ შეიწყნარებთ“ ჰებრ. 13,9; „მ რ ა ვ ა ლ ს ა ხ ე არს სიტყჳს–გებაჲ“ მრთ. D. კ.
- იერ.-აღდგ.113; „მ რ ა ვ ა ლ ს ა ხ ი თ ა მოღუაწებითა მოქალაქობდა“ მ. ცხ. 321r; „მოაწინა ჩუენ ზედა მ რ ა ვ ა ლ ს ა ხ ე ნ ი
- მწუხარებანი“ მ. სწ. 172,31.
Source: აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“; თბილისი, 1973