( -
D I [

მა მბ მგ მდ მე მვ მზ მთ მი მკ მლ მმ მნ მო მპ მჟ მრ მს მტ მუ მფ მქ მღ მყ მშ მჩ მც მძ მწ მჭ მხ მჯ მჴ
მსა მსგ მსთ მსი მსმ მსო მსრ მსტ მსუ მსყ მსწ მსჭ მსხ მსჯ

მსტო(ვ)არ-ი, მსტუ(ვ)არ-ი

ნიშის–მსტოვარი.
(მსტოვრისა) «განმმსტრობი», მზვერავი, ჯაშუში, მოთვალთვალე:
 
„დამალნა მ ს ტ ო ვ ა რ ნ ი იგი“ pb,—„დამალნა გ ა ნ მ მ ს ტ რ ო ბ ნ ი“ G, ისუ ნ. 6,25; „მ ს ტ ო ვ რ ა დ მიგეც სახლსა
ისრაჱლისასა“ О, ეზეკ. 33,7; „გულისა მ ს ტ უ ვ ა რ ი ჭეშმარიტ და ენისა მსმენელ“ M, სიბრძ. სოლ. 1,6; „შეიწყნარნი
მ ს ტ უ ა რ ნ ი იგი“ იაკ. 2,25; „დაყუდებაჲ მ ს ტ ო ვ ა რ ი არს მღჳძარე“ მ.სწ. 22,31; „თუალნი მისნი წმიდისა მიმართ
ისრაჱლისა მ ს ტ ო ვ ა რ იყვნენ“ О,—„თუალნი მისნი წმიდისა მიმართ ისრაელისა ჰ ხ ე დ ვ ი დ ე ნ“ pb., ეს. 17,7;
„მ ს ტ უ რ ა დ ქუეყანისა მოსრულ არიან“ საკ. წიგნ. II 70,24; „მ ს ტ უ რ ა დ (მ ს ტ ო ვ რ ა დ O) მიგეც შენ სახლსა
ისრაჱლისასა“ I, ეზეკ. 3,17.
Source: აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.
to main page Top 10FeedbackLogin top of page
© 2008 David A. Mchedlishvili XHTML | CSS Powered by Glossword 1.8.9