ლექსიკონებიTop 10 Feedback Loginძველი ქართული ენის ლექსიკონი (მასალები)
( -
D I [
ა ბ გ დ ე ვ ზ თ ი კ ლ მ ნ ო პ ჟ რ ს ტ უ ფ ქ ღ ყ შ ჩ ც ძ წ ჭ ხ ჯ ჰ ჱ ჳ ჴ ჵ
მა მბ მგ მდ მე მვ მზ მთ მი მკ მლ მმ მნ მო მპ მჟ მრ მს მტ მუ მფ მქ მღ მყ მშ მჩ მც მძ მწ მჭ მხ მჯ მჴ
მუგ მუვ მუმ მუნ მურ მუს მუქ მუღ მუშ მუც მუხ მუჰ მუჴ
Suggest a term Report a bug Add to search Print version

მუმლ-ი

ქინქლა, culex, musca parva:
 
„მყუარნი და მ უ მ ლ ნ ი მათგან გამოვიდოდეს“ ბ. კეს.-ექუს.დღ. 96,5; „თქუა და მოჴდა ძაღლის-მწერი და მ უ მ ლ ი“ ფს. 104,31; „იყოს მ უ მ ლ ი კაცთა ზედა და ოთხფერჴთა“ O, გამოსლ. 8,16.
See also: სამუმლე
Source: აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი” (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“; თბილისი, 1973.
to main page Top 10 • Feedback • Login top of page
© 2008 David A. Mchedlishvili XHTML | CSS Powered by Glossword 1.8.9