( -
D I [

მა მბ მგ მდ მე მვ მზ მთ მი მკ მლ მმ მნ მო მპ მჟ მრ მს მტ მუ მფ მქ მღ მყ მშ მჩ მც მძ მწ მჭ მხ მჯ მჴ
მუგ მუვ მუმ მუნ მურ მუს მუქ მუღ მუშ მუც მუხ მუჰ მუჴ

მუნქუეს ოდენ, მუნთქუეს ოდენ

«მეყსეულად», «აჰა ესერა», მაშინვე; უეცრად:
 
„მ უ ნ ქ უ ე ს ო დ ე ნ“ C—„მ ე ყ ს ე უ ლ ა დ“ DE, მრ. 1,10; „მ უ ნ ქ უ ე ს ო დ ე ნ მას შინა“ О,—„ა ჰ ა ე ს ე რ ა“ M, ესთ. 11,6; „მ უ ნ ქ უ ე ს
ო დ ე ნ სცა ლახურითა გულსა მისსა“ დ. დ. 130,23; „მ უ ნ თ ქ უ ე ს ო დ ე ნ“ ანდ.-ანატ. 234,6.
Source: აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი” (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“; თბილისი, 1973.
to main page Top 10FeedbackLogin top of page
© 2008 David A. Mchedlishvili XHTML | CSS Powered by Glossword 1.8.9