«მეყსეულად», მსწრაფლ, მაშინვე, მყისვე:
- "მ უ ნ ქ უ ე ს ვ ე იმრუშა მის თანა“ მთ. 5,28; „მ უ ნ ქ უ ე ს ვ ე“ C,—„მ ე ყ ს ე უ ლ ა დ“ DE, მთ; 26,74; „მ უ ნ ქ უ ე ს ვ ე იცნეს იგი“ C,—
- „მ ე ყ ს ე უ ლ ა დ იცნეს იგი“ DE, მრ. 6,54; „განჴმა მ უ ნ ქ უ ე ს ვ ე (მ ე ყ ს ე უ ლ ა დ DE) ლეღჳ იგი“ მთ. 21,19; „მიიქცენ მ უ ნ თ ქ უ ე ს ვ ე
- სირცხჳლეულნი“ ფს. 69,4; „მ უ ნ თ ქ უ ე ს ვ ე წარვედ“ მრკ. 251v; „ადრე-ადრე მ უ ნ თ ქ უ ე ს ვ ე მარხვისა მცნებაჲ უბრძანა მას“ მრთ.S. ოქრ.–მარხ.
- და იონ. 101,25.
Source: აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“; თბილისი, 1973.
to main page 
top of page