«სხუერტა», «დაჭრა», მსხვრევა, ფშვნეტა:
- „მ უ ს რ ვ ი დ ე ს ჴელითა (თავსა)“ ლ. 6,1; „მ უ ს რ ვ ი დ ე ს მათ მიაზეკადმდე“ M,––„,დ ა შ ჭ რ ი დ ა მათ ვიდრე აზიდმდე“ G, ისუ ნ. 10,10;
- „მოჰჭრიდეს თავსა ჴუვილისასა, მ უ ს რ ვ ი დ ე ს ჴელითა და ჭამდეს“ ლ. 6,1, „შეიქმნა მ უ ს რ ვ ა ჲ დიდი ერსა შორის მას დღესა შინა“ O, II მფ.
- 18,7; „იწყეს მ უ ს რ ვ ა დ თავსა ჴუვილისასა“ DE,—„იწყეს… ს ხ უ ე რ ტ ა დ თავისა“ C, მრ. 2,23.
Source: აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“; თბილისი, 1973.
to main page 
top of page