მიუთხრობელი, უთქმელი:
- „მადლი ღმერთსა გ ა მ ო უ თ ქ უ მ ე ლ თ ა მათ ნიჭთა მისთა ზედა!“ II კორ. 9,15; „იხარებდით სიხარულითა
- გა მ ო უ თ ქ უ მ ელ ი თ ა დიდებულითა“ I ეპ. პეტრ. 1,8; „წარიყვანენ მას სიხარულსა გ ა მ ო უ თ ქ უ მ ე ლ ს ა“ მ. ცხ. 86r.
Source: აბულაძე ილია. „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები). გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.