მფრინავი, ფრთოსანი; «აღფრინებული»:
- „კუალი ორბისაჲ მ ფ რ ი ნ ვ ა ლ ი ს ა ჲ“ О, იგ. სოლ. 30,19; „ვითარცა მფრინველი მ ფ რ ი ნ ვ ა ლ ჱ“ I, ეს. 31,5; „ვხედავ მე ცელსა მ ფ რ ი ნ ვ ა ლ ე ს ა“
- I, ზაქ. 5,2; „ნაშობთა მათთაგან გამოვიდენ გულნი მ ფ რ ი ნ ვ ა ლ ე ნ ი“ I, ეს. 14,29; „ნეტარ თუმცა ჰაერთა შინა მ ფ რ ი ნ ვ ა ლ ე დ დავებადე ღმერთსა“
- მ. სწ. 184,33; „აჰა მანგალი მ ფ რ ი ნ ვ ა ლ ე“ pb.,—„ვიხილე... ცელი ა ღ ფ რ ი ნ ე ბ უ ლ ი“ О, ზაქ. 5,1.
Source: აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“; თბილისი, 1973.