ყინვა:
- „დადნა მ ყ ი ნ ვ ა რ ი იგი“ B, სბსტ. 137,24; „დასხნის მ ყ ი ნ ვ ა რ ნ ი ნებეულად“ ფს. 147,6; „მავნებელ არს მ ყ ი ნ ვ ა რ ი ესე“ ბ. კეს.-40-თჳს 119,36;
- „დაშავდა იგი მ ყ ი ნ ვ ა რ ი ს ა გ ა ნ“ ბ. კეს.-ექუს. დღ. 68,21; „ყრმაჲ... ჩჩჳლი... მ ყ ი ნ ვ ა რ ს ა... შიშუელი იქცევინ“ მ. სწ. 300,2.
Source: აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“; თბილისი, 1973.