ლექსიკონებიTop 10 Feedback Loginძველი ქართული ენის ლექსიკონი (მასალები)
( -
D I [
ა ბ გ დ ე ვ ზ თ ი კ ლ მ ნ ო პ ჟ რ ს ტ უ ფ ქ ღ ყ შ ჩ ც ძ წ ჭ ხ ჯ ჰ ჱ ჳ ჴ ჵ
მა მბ მგ მდ მე მვ მზ მთ მი მკ მლ მმ მნ მო მპ მჟ მრ მს მტ მუ მფ მქ მღ მყ მშ მჩ მც მძ მწ მჭ მხ მჯ მჴ
მყა მყე მყი მყნ მყო მყრ მყუ მყჳ
Suggest a term Report a bug Add to search Print version

მყის

«მეყსეულად», მაშინვე, საჩქაროდ:
 
„მ ყ ი ს“ G,—„მ ე ყ ს ე უ ლ ად“ M, ისუ ნ. 10,9; „მ ყ ი ს“ საქ. მოც. 9,18; „უკუეთუ მყის ძმარი ეპკურის მათ ზედა, კუალად ცხოვნდიან იგინი“
მ. სწ. 120,4; „ვითარცა ესმა... მ ყ ი ს წარემართა სოფლად“ ლიმ. 97,15.
Source: აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“; თბილისი, 1973.
to main page Top 10 • Feedback • Login top of page
© 2008 David A. Mchedlishvili XHTML | CSS Powered by Glossword 1.8.9