ლექსიკონებიTop 10 Feedback Loginძველი ქართული ენის ლექსიკონი (მასალები)
( -
D I [
ა ბ გ დ ე ვ ზ თ ი კ ლ მ ნ ო პ ჟ რ ს ტ უ ფ ქ ღ ყ შ ჩ ც ძ წ ჭ ხ ჯ ჰ ჱ ჳ ჴ ჵ
მა მბ მგ მდ მე მვ მზ მთ მი მკ მლ მმ მნ მო მპ მჟ მრ მს მტ მუ მფ მქ მღ მყ მშ მჩ მც მძ მწ მჭ მხ მჯ მჴ
მყა მყე მყი მყნ მყო მყრ მყუ მყჳ
Suggest a term Report a bug Add to search Print version

მყოფელ-ი

თავის-მყოფელი, კეთილის-მყოფელი, მძლავრ-მყოფელი, სიბრძნის-მყოფელი, სრულმყოფელი, შეურაცხის-მყოფელი, ცხოველს-მყოფელი ძლევის-მყოფელი, წმიდა-მყოფელი.
მქნელი:
 
„იყვენით მ ყ ო ფ ე ლ სიტყჳსა მის“ იაკ. 1,22; „მ ყ ო ფ ე ლ ნ ი შჯულისანი განმართლდენ“ ჰრომ. 2,13.
See also: ყოფა
Source: აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“; თბილისი, 1973.
to main page Top 10 • Feedback • Login top of page
© 2008 David A. Mchedlishvili XHTML | CSS Powered by Glossword 1.8.9