«მომწითურო», მოწითლო:
- „იყო იგი მ წ ი თ უ რ, პირითა მხიარულ, გრემან თუალითა, ქმნულკეთილ ხილვითა“ О, I მფ. 16,12; „დისწული ჩემი მწყაზარ და მ წ ი თ უ რ“ О, ქება 5,10; „გამოვიდა პირმშოჲ იგი მ წ ი თ უ რ ი ყოვლად“
- О, დაბ. 25,25; „არა მიხედოს მღდელმან მან თმისა მისთჳს მ წ ი თ უ რ ი ს ა“ pb.,-„არა განიხილა მღდელმან თმისათჳს მ ო მ წ ი თ უ რ ო .ჲ ს ა“ G, ლევიტ. 13,36; „თეთრ არს ფერი მისი და არა წითელ და
- არცა მ წ ი თ უ რ“ ბ. კეს.–ექუს. დღ. 48,14; „მ წ ი თ უ რ ეგრე არს ვითარცა ოქროჲ“ H—341,34.
Source: აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“; თბილისი, 1973.
to main page 
top of page