განსავალ-ი

1. «მებოძირი», «წიაღსავალი», გზაჯვარედინი:
    

   „განვედით გ ა ნ ს ა ვ ა ლ თ ა ზედა გზათასა“ C, — „წარვედით მ ე ბ ო ძ ი რ ე ბ ს ა გზათასა“ DE, მთ. 22,9; „წინა დაიპყრნა

   გალაადმან გ ა ნ ს ა ვ ა ლ ი იორდანისანი“ G, — „წინასწარ დაიპყრეს გალაადელთა წ ი ა ღ ს ა ვ ა ლ ი იგი იორდანისაჲ“ M, მსჯ.

   12,5; „ნუცა მიადგები გ ა ნ ს ა ვ ა ლ ს ა მათსა“ აბდ. 1.14.

   See also: სლვა
2. გასავალი, გასაყვანი, «მებოძირი»:
    

   „ყოველი... გ ა ნ ს ა ვ ა ლ ს ა განვალს“ მრ. 7,19; „განვედით გ ა ნ ს ა ვ ა ლ თ ა ზედა გზათასა“ C, — „წარვედით

   მ ე ბ ო ძ ი რ ე ბ ს ა გზათასა“ DE, მთ. 22,9.

   See also: განსლვა
   Source: აბულაძე ილია. „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები). გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.