«ხისტი», «სატანა», წინააღმდგომი, მტერი, მოცილე, გლისპი, მოდავე, «წინა-მოსაჯული»:
- „უკუეთუ ვისიმე ძე ურჩ იყოს და მ ჴ დ ო მ ი“ G,—„იყოს თუ ვისიმე შვილი ურჩ და ხ ი ს ტ“ M, II შჯ. 28,15; „დამაპრკოლნა ჩუენ მ ჴ დ ო მ მ ა ნ“ Q,— „დამაბრკოლნა ჩუენ ს ა ტ ა ნ ა“ I თეს. 2,18;
- „მ ჴ დ ო მ არნ იგი კეისრისა“ ი. 19,12; „ესენი მ ჴ დ ო მ არიან ურთიერთას“ გალ. 5,17; „აღჴოცე მ ჴ დ ო მ ი“ О, ზირ. 33,8; „განიშორეთ ეგევითარი მ ჴ დ ო მ ი გონებისაგან თქუენისა“ ანდ.-ანატ.
- 194,14; „მე ვსაჯი მ ჴ დ ო მ ი იგი შენი“ О,— „ვსაჯო წ ი ნ ა მ ო ს ა ჯ უ ლ ი შენი“ pb., იერემ. 51,36.
Source: აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“; თბილისი, 1973.
to main page 
top of page