ლექსიკონებიTop 10 Feedback Loginძველი ქართული ენის ლექსიკონი (მასალები)
( -
D I [
ა ბ გ დ ე ვ ზ თ ი კ ლ მ ნ ო პ ჟ რ ს ტ უ ფ ქ ღ ყ შ ჩ ც ძ წ ჭ ხ ჯ ჰ ჱ ჳ ჴ ჵ
მა მბ მგ მდ მე მვ მზ მთ მი მკ მლ მმ მნ მო მპ მჟ მრ მს მტ მუ მფ მქ მღ მყ მშ მჩ მც მძ მწ მჭ მხ მჯ მჴ
მჯდ მჯო
Suggest a term Report a bug Add to search Print version

მჯდომარე

თანა-მჯდომარე, ინაჴით-მჯდომარე.
«დამკჳდრებული», მჯდომელი:
 
„მ ჯ დ ო მ ა რ ჱ იგი ცათა შინა შემწე მისა იქმნა“ იპ. რომ.-კურთხ. მოს. 194,3; „მ ჯ დ ო მ ა რ ე საზუერესა ზედა“ მთ. 9,9; „მ ჯ დ ო მ ა რ ე იყო ხორეველი პირველად“ G,— „პირველად ქორეველი იგი
დ ა მ კ ჳ დ რ ე ბ უ ლ იყო“ pb., II შჯ. 2,12.
See also: ჯდომა
Source: აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“; თბილისი, 1973.
to main page Top 10 • Feedback • Login top of page
© 2008 David A. Mchedlishvili XHTML | CSS Powered by Glossword 1.8.9