«ბიჭი», ნამცეცი:
- „ტაბლასა ქუეშე ჭამედ ნ ა ბ ი ჭ ს ა ყრმათასა (ბ ი ჭ ი ს ა გ ა ნ შვილთასა DE)“ C, მრ. 7,28; „სწადინ განძღომად ნ ა ბ ი ჭ ე ვ ი ს ა მისგან, რომელი გარდამოვარდის ტაბლისაგან“ C, ლ. 16,21; „კრებდეს ნ ა ბ ი ჭ ე ვ ს ა ტაბლასა ჩემსა ქუეშე“ M, მსჯ. 1,7.
Source: აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“; თბილისი, 1973.