«ბრძჳლი»:
- "უკუეთუ იყოს... ნ ა ბ რ ძ ჳ ლ ი ნიში“ pb.,— „უკუეთუ იყოს... ბ რ ძ ჳ ლ ი ნიშნოვნობისაჲ G, ლევიტ. 13,2; „ყოველი ნ ა ბ რ ძ ჳ რ ი მისი მას შინა მოგოზა თიჴითა“ O, სიბრძ. სოლ. 13,14.
Source: აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“; თბილისი, 1973.