(ნავღლისა) ნაღველი, ზაფრა, სიმწარე, «უსუპი»:
- „აღავსეს ღრუბელი ერთი ძმრითა და ნ ა ვ ღ ლ ი თ ა“ C,— „ღრუბელი აღავსეს ძმრითა მით უ ს უ პ ს ა თანა“ DE, ი. 19,29; „მისცეს მას სუმად ძმარი, ნ ა ვ ღ ლ ი თ ა შეზავებული“ მთ. 27,34; „უმწარეს
- ნ ა ვ ღ ლ ი ს ა ჰპოვო“ О, იგ. სოლ. 5,4; „სიმწარესა ნ ა ვ ღ ლ ი ს ა ს ა თანა შეკრულ ცოდვისა გხედავ შენ“ საქ. მოც. 8,23; „იყავნ თქუენდა ნ ა ვ ღ ე ლ“ G, რიცხ. 11,20; „დაგიშრეტია შავი იგი
- ნ ა ვ ღ ე ლ ი და სიმწარჱ მისი“ H—622,4r.
Source: აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“; თბილისი, 1973.
to main page 
top of page