«წმიდა», აღთქმული, «ნაზიერი»:
- „ნ ა ზ ი რ ე ვ ე ლ ღმრთისა იყოს ყრმაჲ მუცლითგან“ G, — „წ მ ი დ ა ჲ ღმრთისა იყოს ყრმაჲ იგი შობითგან მისით“ M, —„ნ ა ზ ი ე რ ი ღმრთისაჲ იყოს ყრმაჲ იგი შობითგან მისით“ pb. მსჯ. 13,5.
Source: აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“; თბილისი, 1973.