მონათლული:
- „არა ჰურიაჲ იყო, არამედ ნათელღებული“ მ. სწ. 281,1; „ნათელ-მეცით მე, რაჲთა ქრისტიანჱ განვიდე ამიერ სოფლით და მივიდე წინაშე ღმრთისა ნ ა თ ე ლ ღ ე ბ უ ლ ი“
- ლიმ. 69,18.
Source: აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“; თბილისი, 1973.