უკანასკნელი, უპატიო, უშვერი:
- „მე ვარ ნ ა რ ჩ ე ვ ი მოციქულთაჲ“ I კორ. 15,9; „ვითარცა ნ ა რ ჩ ე ვ ს ა მეჩუენა მეცა“ I კორ. 15,8; „ნ ა რ ჩ ე ვ მართლისა უშჯულოჲ“ Ο, იგ. სოლ. 21,18; „ვითარცა ნ ა რ ჩ ე ვ ნ ი სოფლისანი
- შევიქმნენით“ I კორ. 4,13; „ეკრძალე, რაჲთა არა ნ ა რ ჩ ე ვ და შეურაცხ იქმნე“ მ. სწ. 130,28.
Source: აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“; თბილისი, 1973.