( -
D I [

ნა ნგ ნდ ნე ნთ ნი ნო ნუ ნქ ნწ
ნაა ნაბ ნაგ ნად ნავ ნაზ ნათ ნაკ ნამ ნან ნაო ნაპ ნარ ნას ნატ ნაფ ნაქ ნაღ ნაყ ნაშ ნაც ნაძ ნაწ ნაჭ ნახ ნაჯ ნაჴ

ნაქმნევ-ი

«საქმე», ნაგები, მოყვანილობა, ტანი:
 
„ცუდ (ცუდად O) არიან ნ ა ქ მ ნ ე ვ ნ ი იგი საკიცხელნი“ I,―„ამაონი არიან ს ა ქ მ ე ნ ი ნამღერნი“ pb., იერემ. 10,15; „ჩუენებად მისა ნ ა ქ მ ნ ე ვ ი ს ა მის ტაძრისაჲსა“ C, მთ. 24,1;
„ნ ა ქ მ ნ ე ვ ი სიბერემან გარდააქციის კაცისაჲ“ ფლკტ. 140,3; „ვერ მოგაგონო შენ ნ ა ქ მ ნ ე ვ ი პირისა მისისაჲ“ H–341,360; „ნ ა ქ მ ნ ე ვ ი მაგისი სატრფიალო არს დედათა მათ მიმართ“
H—341,360.
See also: ქმნა
Source: აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“; თბილისი, 1973.
to main page Top 10FeedbackLogin top of page
© 2008 David A. Mchedlishvili XHTML | CSS Powered by Glossword 1.8.9