ნაყოფება

1. „განბნევა», შეწირვა:
    

   „არა ვ ა ნ ა ყ ო ფ ე მათგან არაწმიდებად“ G,―„არა გ ა ნ ვ ა ბ ნ ი ე მისგან ბილწებითა“ M, II შჯ. 26,14.

2. მონაყოფება.
   ნაყოფება «შესაწირავი», მსხვერპლი, ნაყოფი:
    

   „ესე არიან ნ ა ყ ო ფ ე ბ ა ნ ი, რომელნი შესწირეთ უფალსა“ G,―„ესე შ ე ს ა წ ი რ ა ვ ი, რაოდენი შესწიროთ უფალსა“ pb., რიცს. 28,3; „ვთქუთ ყოფად ესრეთ აღშენებად ბომონი ესე არა ნ ა ყ ო ფ ე ბ თ ა თ ჳ ს,

   არცა მსხუერპლთათჳს“ G,―„ვთქუთ ყოფად ესრე აღშენებად მისა ბომონისაჲ არა შ ე ს ა წ ი რ ა ვ თ ა თ ჳ ს, არცა მსხუერპლთათჲს“ pb., ისუ წ. 22,26; „შ ე ს ა წ ი რ ა ვ ი არს ესე ღმრთისა“ Ο,―„ნ ა ყ ო ფ ე ბ ა

   არს უფლისა“ G, ლევიტ. 2,16.

   See also: ნაყოფ-ი
   Source: აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“; თბილისი, 1973.