( -
[

ნა ნგ ნდ ნე ნთ ნი ნო ნუ ნქ ნწ
ნაა ნაბ ნაგ ნად ნავ ნაზ ნათ ნაკ ნამ ნან ნაო ნაპ ნარ ნას ნატ ნაფ ნაქ ნაღ ნაყ ნაშ ნაც ნაძ ნაწ ნაჭ ნახ ნაჯ ნაჴ

ნაყროვ(ა)ნება

გაუმაძღრობა, ღორმუცლობა:
 
„სიმრავლენი სალმობათანი ნ ა ყ რ ო ვ ა ნ ე ბ ი ს ა გ ა ნ და ფუფუნებისაგან იტყჳედ მკურნალნი“ ოქრ.-მარხ და იონ. 109,15; „ნ ა ყ რ ო ვ ნ ე ბ ი ს ა თანამოდგამ“ ლონგ. 189,38; „ბომონად შეჰრაცხე
ნ ა ყ რ ო ვ ა ნ ე ბ ა ჲ“ მ.ცხ. 12v; „კუალად იქეც უჟამოდ ჭამასა ნ ა ყ რ ო ვ ნ ე ბ ი თ და უძღებებით“ მ. სწ. 120,25; „მოუგიეს... ნ ა ყ რ ო ვ ნ ე ბ ა ჲ სიხარბით“ ლიმ. 26,26.
Source: აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“; თბილისი, 1973.
to main page Top 10FeedbackLogin top of page
© 2008 David A. Mchedlishvili XHTML | CSS Powered by Glossword 1.8.9