ლექსიკონებიTop 10 Feedback Loginძველი ქართული ენის ლექსიკონი (მასალები)
( -
D I [
ა ბ გ დ ე ვ ზ თ ი კ ლ მ ნ ო პ ჟ რ ს ტ უ ფ ქ ღ ყ შ ჩ ც ძ წ ჭ ხ ჯ ჰ ჱ ჳ ჴ ჵ
ნა ნგ ნდ ნე ნთ ნი ნო ნუ ნქ ნწ
ნაა ნაბ ნაგ ნად ნავ ნაზ ნათ ნაკ ნამ ნან ნაო ნაპ ნარ ნას ნატ ნაფ ნაქ ნაღ ნაყ ნაშ ნაც ნაძ ნაწ ნაჭ ნახ ნაჯ ნაჴ
Suggest a term Report a bug Add to search Print version

ნაძლევ-ი

«ზავი», პირობა; «აღთქმა»:
 
„ნ ა ძ ლ ე ვ ი დაიდვას მის თანა“ О,—„ა ღ თ ქ მ ა დადვნეს მის მიმართ“ pb., სიბრძ. სოლ. 1,16; „სიკუდილისა თანა
ნ ა ძ ლ ე ვ ი (ვყავთ)“ I,—„სიკუდილსა თანა ზ ა ვ ნ ი (ვყავთ)“ pb., ეს. 28,15.
See also: ძლევა
Source: აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.
to main page Top 10 • Feedback • Login top of page
© 2008 David A. Mchedlishvili XHTML | CSS Powered by Glossword 1.8.9