«კერძო», «ზოგი»:
- „აღსუარული ზეთითა ნ ა ხ ე ვ რ ი თ ა დორაკისაჲთა“ G,—„შერეული ზეთითა კ ე რ ძ ო თ ა მის გუერდისათა“ pb., რიცხ. 15,9;
- „იყვნეს ნ ა ხ ე ვ ა რ ნ ი მახლობელ მთისა“ G,—„იყვნეს ზ ო გ ნ ი მახლობელად მთასა“ M, ისუ ნ. 8,33; „განვხიო ზოგიცა ესე და
- მივსცე ნ ა ხ ე ვ ა რ ი და ნ ა ხ ე ვ ა რ ი მე წარმოვირტყა“ Ath.—12,139v; „მიუპყრეს მას თევზისა მწურისა ნ ა ხ ე ვ ა რ ი და
- თაფლისა გოლი“ ლ. 24,42; „რომელი... (კონაჲ მხლისაჲ) არა ღირნ ნ ა ხ ე ვ ა რ ქრთილად“ მ. სწ. 161,8; „ნ ა ხ ე ვ ა რ ი
- საფასისა თჳსისაჲ ეკლესიასა შეწირის“ ი.-ე. 41,26.
Source: აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.
to main page 
top of page