განკრთომა, გაკრთომა

1. «შესულება», «დაკჳრვება», «უგონო ქმნა», «განცთომა», «განბნევა», «აღდგინება», «განგარეება», «შეცთომა», შეკრთომა, «შინება», გაკვირვება, გაოცება:
    

   „გ ა ნ ა კ რ თ ვ ნ ა იგინი უფალმან პირისაგან ძეთა ისრაჱლისაჲთა“ G,— „შ ე ს უ ლ ი ბ ნ ა იგინი

   პირისაგან ძეთა ისრაელისათა“ M, ისუ ნ. 10,10; „გ ა ნ ვ აკ რ თ ვ ნ ე და განვაჴმო ერთბამად“ Ο,—

   „განვაცხადო, დ ა ვ ა კ ჳ რ ვ ო, ყოველივე ერთბამად განვაჴმო“ I, ეს. 42,14; „იხილეს... და

   გ ა ნ ჰ კ რ თ ე ს“ DE, — „იხილეს... და დ ა უ კ ჳ რ დ ა“ C, მრ. 16,5; „გ ა ნ ვ ჰ კ რ თ ი თ

   გულითა ჩუენითა“ G, - „უ გ ო ნ ო ვ ი ქ მ ნ ე ნ ი თ გულითა ჩუენითა“ M, ისუ ნ. 2,11;

   „გ ა ნ ჰ კ რ თ ე ს თაფლუჭისათჳს“ O, — „შ ე ს ც თ ე ს თაფლუჭისა მიერ“ pb., ეს. 28,7;

   „გ ა ნ ჰ კ რ თ ა ცხენი იგი და გარდამოაგდო ზედამჯდომი იგი“ Sin.—11, 397r; „გა-მცა-ჰ კ რ თ ა

   მას სიხარულისაგან“ მ. ცხ. 301r; „ყოველი ბანაკი გ ა ნ ა კ რ თ ო“ G, — „ ყოველი ბანაკი მათი

   გ ა ნ ი ბ ნ ი ა“ M, მსჯ. 8,12; „გ ა ნ ვ ა კ რ თ ვ ნე ყოველნი მეოტად“ Ο, — „ა ღ ვ ა დ გ ი ნ ნ ე

   მეტნი ყოველნი“ G, ეს. 43,14; „ლომთა გ ა ნ ი კ რ თ ვ ნ ე ს იგინი“ Ο, —„ლომთა გ ა ნ ა გ ა რ ე ე ს

   იგი“ G, იერემ. 50,17; „ნუ გ ა ნ რ კ რ თ ე ბ ი თ DE, — „ნუ გ ე შ ი ნ ი ნ!“ C, მრ. 16,6;

   „გამოვიდეს შეპყრობად მისა, რამეთუ იტყოდეს, ვითარმედ: გ ა ნ ც თ ა (გ ა ნ კ რ თ ო მ ი ლ არს DE)“

   მრ. 3,21.

2. შიში, შფოთი, შეძრწუნება:
    

   „იყო მათ ზედა გ ა ნ კ რ თ ო მ ა“ II ნ.შ.ტ. 14,14; „განგდრიკოს შენ დ ღ ე ს ა მას გ ა ნ კ რ თ ო მ ი ს ა ს ა“

   ზირ. 11,36; „გ ა ნ კ რ თ ო მ ი თ განჰკრთენ“ ეზეკ. 26,16; „მეფენი მათნი გ ა ნ კ რ თ ო მ ი თ განჰკრთეს“

   ეზეკ. 27,35.

   See also: კრთომა
   Source: აბულაძე ილია. „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები). გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.