ლექსიკონებიTop 10 Feedback Loginძველი ქართული ენის ლექსიკონი (მასალები)
( -
D I [
ა ბ გ დ ე ვ ზ თ ი კ ლ მ ნ ო პ ჟ რ ს ტ უ ფ ქ ღ ყ შ ჩ ც ძ წ ჭ ხ ჯ ჰ ჱ ჳ ჴ ჵ
ო ობ ოდ ოთ ოკ ოლ ომ ონ ორ ოს ოტ ოფ ოქ ოც ოჭ ოხ ოჲ ოჴ
ობლ ობო
Suggest a term Report a bug Add to search Print version

ობოლ-ი

(ობლისა) უდედმამო:
 
„არ დაგიტევნე თქუენ ო ბ ლ ა დ, მოვალ თქუენდა“ ი. 14,18; „ჰქენჯნიან ო ბ ო ლ თ ა“ Ο, მალ. 3,5; „შენ ხარ მამაჲ ო ბ ო ლ თ ა ჲ“ ფლკტ. 147,28; „ო ბ ლ ი ს ა შენ იყავ მწე“ ფს. 9,35; „ძე ჩემი, ვითარცა
ო ბ ო ლ ი, მძევლად გასწირეთ“ ი.-ე. 16,33.
See also: დაობლება, ობლობა
Source: აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“; თბილისი, 1973.
to main page Top 10 • Feedback • Login top of page
© 2008 David A. Mchedlishvili XHTML | CSS Powered by Glossword 1.8.9