( -
D I [

ობ ოდ ოთ ოკ ოლ ომ ონ ორ ოს ოტ ოფ ოქ ოც ოჭ ოხ ოჲ ოჴ
ოდე

ოდეს

„რაჟამს», როდესაც, როცა:
 
„ო დ ე ს შევიდა იგი სახიდ“ DE,― „რ ა ჟ ა მ ს შევიდა იგი სახიდ“ C, მრ. 7,17; „ო დ ე ს ყოფად არს ესე“ მთ. 24,3; „ო დ ე ს მენებოს, თჳთ აღვდგები“ მ. ცხ. 266r; „არა ო დ ე ს“ მ. ცხ. 73v.
„ო დ ე ს-მე მოვიდეს ქორწილისაგან“ ლ. 12,36.
Source: აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“; თბილისი, 1973.
to main page Top 10FeedbackLogin top of page
© 2008 David A. Mchedlishvili XHTML | CSS Powered by Glossword 1.8.9