„რაჟამს», როდესაც, როცა:
- „ო დ ე ს შევიდა იგი სახიდ“ DE,― „რ ა ჟ ა მ ს შევიდა იგი სახიდ“ C, მრ. 7,17; „ო დ ე ს ყოფად არს ესე“ მთ. 24,3; „ო დ ე ს მენებოს, თჳთ აღვდგები“ მ. ცხ. 266r; „არა ო დ ე ს“ მ. ცხ. 73v.
- „ო დ ე ს-მე მოვიდეს ქორწილისაგან“ ლ. 12,36.
Source: აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“; თბილისი, 1973.