როდესმე, ერთ დროს, ზოგჯერ:
- „რომელი-იგი ო დ ე ს მ ე ბერწ იყო“ მრთ. A, კ. იერ.-სული წმ. 166; „რომელი-იგი ო დ ე ს მ ე ბრმა იყო“ ი. 9,13; „ვხედავ პირსა შენსა ო დ ე ს მ ე მხიარულად და ო დ ე ს მ ე მწუხარედ“ ღშ. შობ. 190,35.
Source: აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“; თბილისი, 1973.