«კუბა»; «ოთხკარგი»:
- „შეყოფილ არს მისა ვითარცა ლოდი ო თ ხ კ უ თ ხ ე დ ს ა ზედა“ pb.,― „შევამტკიცი იგი ვითარცა ლოდსა კ უ ბ ა ჲ“ Ο, იობ. 38,38. „ო თ ხ კ უ თ ხ ე დ ი თ ა ქვასა ზედა გამოქანდაკებული“
- pb.,― „ო თ ხ კ ა რ გ თ ა მათ ანთრაკთა გამოქანდაკებული“ Ο, სიბრძ. სოლ. 18,23.
Source: აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“; თბილისი, 1973.