( -
D I [

ობ ოდ ოთ ოკ ოლ ომ ონ ორ ოს ოტ ოფ ოქ ოც ოჭ ოხ ოჲ ოჴ
ორ- ორა ორბ ორგ ორდ ორე ორთ ორი ორკ ორმ ორნ ორო ორპ ორს ორღ ორშ ორც ორძ ორწ ორჯ

ორგულება

«ზაკუვა», «ზაკულება», ორპირობა, მოთნეობა; მოღალატეობა:
 
„ბარნაბაცა მიერჩდა მათსა მას ო რ გ უ ლ ე ბ ა ს ა“ გალ. 2,13; „ნუ მიუვალ მას ო რ გ უ ლ ე ბ ი თ“ Ο, ზირ. 1,35; „სავსე ხართ ო რ გ უ ლ ე ბ ი თ ა (ზ ა კ უ ვ ი თ ა C); მთ. 23,28; „იცოდა ო რ გ უ ლ ე ბ ა ჲ
(ზ ა კ უ ლ ე ბ ა ჲ C) მათი“ მრ. 12,15; „არა ო რ გ უ ლ ე ბ ი თ ა ჩემითა დავაცადე ესე აქამომდე... არამედ მაყენებდა ზარი მეფობისა შენისაჲ“ ბალ. 52,18. „(ურჩებამან) განამრავლნა იჭუნი და ო რ გ უ ლ ე ბ ა ნ ი“
მ. სწ. 172,19.
Source: აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“; თბილისი, 1973.
to main page Top 10FeedbackLogin top of page
© 2008 David A. Mchedlishvili XHTML | CSS Powered by Glossword 1.8.9